To będzie wpis dla osób, których dopadła rutyna i chcieliby zrobić coś szalonego, a może po prostu właśnie piszą maturę i nie mają pomysłu na siebie co dalej...

W moim przypadku wyglądało to podobnie. Miałam dość siedzenia w czterech ścianach, braku pomysłów na sensowne spędzanie czasu wolnego, papierkowej pracy w pojedynkę w nudnym biurze i tygodniowych letnich wyjazdów nad morze. Chciałam czegoś więcej!

Nigdy wcześniej nie pracowałam w gastronomii, więc podejrzewałam, że łatwo nie będzie, ale postawiłam sobie jasny cel: Wyjeżdżam i koniec! Jak powiedziałam, tak też zrobiłam.

Całymi dniami przeglądałam ogłoszenia na różnych portalach związanych z pracą sezonową – albo same oszustwa albo nic sensownego, później przerzuciłam się na ogłoszenia lokalne z nadmorskich miejscowości, a w końcu na ogłoszenia prosto z urzędów pracy – NIC!

Nie poddaję się tak łatwo, więc zdecydowałam się na żmudną pracę – rozsyłanie mailingu do kolejnych hoteli, domów wczasowych, pensjonatów. Wysłanie maila nic nie kosztuje, a spróbować przecież nikomu nie wadzi. Skakałam z radości widząc pierwszą odpowiedź. Chociaż marzyłam o tym wyjeździe, zaczynałam tracić nadzieję, że się uda, a jednak ktoś odpisał! Niestety... poszukiwane były jedynie osoby z doświadczeniem. Podobnie wyglądały kolejne maile zwrotne. Ale ja wciąż pisałam i pisałam, wysłałam setki, a nawet tysiące wiadomości o tej samej treści. Aż pewnego razu otrzymałam wreszcie upragnioną odpowiedź! Zaproponowano mi i mojemu chłopakowi pracę w jednym z nadmorskich ośrodków wypoczynkowych. Oboje mieliśmy być kelnerami, pracować na tej samej zmianie i mieć co 2 dzień wolny – to brzmiało jak bajka!

Czym prędzej udaliśmy się na rozmowę z naszym szefostwem i poprosiliśmy o prawie półroczny bezpłatny urlop. Oczywiście nie spotkało się to z ich aprobatą, ale co nas to w tym momencie obchodziło? Przecież wyjeżdżaliśmy nad morze!!!

Dwa tygodnie później już byliśmy na Półwyspie Helskim. Być może ośrodek nie rzucał na kolana, ale i tak było wspaniale! Dostaliśmy malutki pokój ze wspólną łazienką na korytarzu i zanim jeszcze się rozpakowaliśmy pobiegliśmy zobaczyć Bałtyk. Mieliśmy spędzić tutaj tyle czasu? Ekstra!

Sama praca nie była tak ciężka jak myśleliśmy. Szybko nauczyliśmy się sztuki kelnerskiej i czasem nawet zgarnialiśmy niezłe napiwki, a nawet i prezenty! Każdego wieczoru spotykaliśmy się z całym personelem ośrodka i wspólnie spędzaliśmy czas, często imprezując do białego rana, nazajutrz obsługując gości (niestety) na niezłym kacu. A w dni wolne, czyli co drugi dzień – smażyliśmy się na plaży i śmialiśmy z tych, którzy bali się wyjechać ;)

To był wspaniały czas! Wracaliśmy ze łzami w oczach...

Za rok pojechaliśmy w inne miejsce, ale o tym w osobnym poście.

W każdym bądź razie chciałabym coś uzmysłowić osobom, które zastanawiają się nad tego typu wyjazdem. Nie ma nad czym kombinować! Pakujcie walizki i jedźcie, bo być może taka okazja już się Wam nigdy nie przytrafi! Tych wspomnień i przeżyć nikt Wam nie zabierze, a to jest najcenniejsza pamiątka, jaką stamtąd przywieziecie!